Την Πέμπτη 22 Αυγούστου 2024 αναρτήθηκε σε δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας το αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ). Η διαβούλευση ολοκληρώθηκε τη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2024 και ώρα 11:00. Συμμετείχα στη διαβούλευση, καθώς το Σχέδιο είναι ψευδεπίγραφα “Εθνικό”. Ακολουθεί η παρέμβαση (http://www.opengov.gr/minenv/?c=37637):
Το ΕΣΕΚ απορρίπτεται στο σύνολό του, καθώς αφενός δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της Ελλάδας, αλλά των ξένων, και αφετέρου έχει εσφαλμένες παραδοχές. Συγκεκριμένα:
1. Σύμφωνα με το Δελτίο Δημοσίου Χρέους Νο 114 (Ιούνιος 2024) του Οργανισμού Διαχείρισης δημόσιου Χρέους, στις 30/6/2024 το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης ήταν 355,912 δισεκατομμύρια ευρώ. Από το ίδιο Δελτίο προκύπτει πως το Χρονοδιάγραμμα Λήξης Δημοσίου Χρέους χωρίς Έντοκα Γραμμάτια και Repos εκτείνεται μέχρι και το 2070.
Σύμφωνα τώρα με το ΕΣΕΚ, σελ. 55-56, η προσεγγιστική εκτίμηση του επενδυτικού κόστους για την υλοποίηση του ΕΣΕΚ (τιμές έτους 2024) ανέρχεται σε 95,0762 δισεκατομμύρια ευρώ για την περίοδο 2025-2030 και σε 332,076 δισεκατομμύρια ευρώ για την περίοδο 2031-2050. Συνεπώς η συνολική ανάγκη επενδύσεων για την περίοδο 2025-2050 ανέρχεται σε 427,1522 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που υπερβαίνει το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης κατά 71,2402 δισεκατομμύρια ευρώ. Μάλιστα η δαπάνη αυτή πρέπει να καταβληθεί 20 ολόκληρα χρόνια πριν τη λήξη των διαφόρων μορφών χρέους της Γενικής Κυβέρνησης. Πρόκειται για ένα εξωφρενικά τεράστιο ποσό, το οποίο αφενός δεν υπάρχει και θα πρέπει να βρεθεί με νέο δανεισμό, αφετέρου, αν υπήρχε, θα έπρεπε να διατεθεί κατά προτεραιότητα για την αποπληρωμή του Δημοσίου Χρέους.
Με βάση τα πιο πάνω ο χαρακτηρισμός του ΕΣΕΚ ως “Εθνικό”. είναι εντελώς ανακριβής, καθώς είναι σχέδιο διαιώνισης της εξάρτησης της χώρας από τους δανειστές της. Πολύ περισσότερο που πολύ μεγάλο μέρος της δαπάνης θα κατευθυνθεί σε εισαγωγές αγαθών, δηλαδή στήριξη των οικονομιών χωρών εκτός Ελλάδας.
2. Σύμφωνα με το ΕΣΕΚ, σελ. 56-57, το προκαταρκτικά εκτιμώμενο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας θα βαίνει συνεχώς μειούμενο στην περίοδο 2025-2050. Η εκτίμηση αυτή είναι εντελώς αβάσιμη, καθώς στηρίζεται σε εσφαλμένες υποθέσεις:
α) το σταθερό κόστος μονάδων ηλεκτροπαραγωγής δεν πρόκειται να μειωθεί, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, καθώς προστίθεται συνεχώς στο σύστημα νέα ισχύς και η συνολική ισχύς αυξάνεται. Η προσθήκη συστημάτων αποθήκευσης με συσσωρευτές θα επιτείνει το πρόβλημα, καθώς τα σχετικά συστήματα είναι ακριβά.
β) το μεταβλητό κόστος των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής κατά τον πίνακα ΕΣ-18 παρουσιάζει ραγδαία μείωση ήδη μέχρι το 2030. Αυτό μόνο ως ευχολόγιο μπορεί να εκληφθεί, δεδομένου ότι η εγχεόμενη ενέργεια των αιολικών είναι τόσο τυχαία, τόσο όταν αυξάνεται όσο και όταν μειώνεται, που προκαλεί πολύ σοβαρά προβλήματα ευστάθειας στο δίκτυο, διαταράσσοντας τη συχνότητα λειτουργίας των 50Hz. Ως εκ τούτου το κόστος μέτρων ευστάθειας του δικτύου δεν πρόκειται να μειωθεί, αλλά διαρκώς θα αυξάνεται, όσο αυξάνεται η διείσδυση αιολικών. Επιπλέον, ουδείς μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια την τιμή του φυσικού αερίου, το οποίο έχει αντικαταστήσει τον εγχώριο λιγνίτη ως καύσιμο βάσης. Τούτο αποδεικνύεται περίτρανα από την εντελώς αδικαιολόγητη έξαρση της τιμής του φυσικού αερίου τον Αύγουστο 2024, σε πλήρη αντίθεση με την πορεία πλήρωσης των αποθηκών φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
γ) τρίτο και απολύτως χειρότερο είναι η υπόθεση του πίνακα ΕΣ-18 για τη διαρκή μείωση του κόστους δικτύων μεταφοράς και διανομής ήδη στην περίοδο 2025-30 και συνεχώς μετά. Τόσο στον Οδικό Χάρτη για το 2050 όσο και στις προηγούμενες εκδόσεις του ΕΣΕΚ, το κόστος δικτύων μεταφοράς και διανομής αυξάνεται τουλάχιστον μέχρι το 2040. Είναι απορίας άξιο πώς οι συντάκτες του ΕΣΕΚ θεωρούν ότι θα μειώνεται το κόστος δικτύων, όταν έχουν εξαγγελθεί διαρκείς επεκτάσεις των δικτύων μεταφοράς (ολοκλήρωση διασύνδεσης Κρήτης και νήσων Αιγαίου, διασύνδεση με την Κύπρο, διασύνδεση με την Αίγυπτο, διασύνδεση με τη Γερμανία, αναβαθμίσεις δικτύων με τις χώρες των Βαλκανίων, απαραίτητες επεκτάσεις του δικτύου διανομής).
δ) στον ίδιο πίνακα ΕΣ-18 εντοπίζουμε τη διατύπωση “κόστος ρύπων”, η οποία είναι τουλάχιστον αντιεπιστημονική και αποτελεί όνειδος για το ΥΠΕΝ: το CO2 δεν είναι ρύπος, είναι το αέριο που με τον κύκλο του στη φύση δίνει ζωή στον πλανήτη μας. Χωρίς το CO2 δεν θα υπήρχαν τα φυτά, η βάση της τροφικής αλυσίδας. Το CO2 μπορεί να χαρακτηρίζεται μόνο ως “αέριο του θερμοκηπίου“ και ποτέ ως “ρύπος“.
3. Το όλο κατασκεύασμα του ΕΣΕΚ δομείται πάνω στην απατηλή υπόθεση της προσαρμογής σε μια πολιτικά κατασκευασμένη “κλιματική κρίση“, στην οποία αποδίδεται πλέον πολιτικά τόσο η ανικανότητα των εκάστοτε κυβερνώντων να διαχειριστούν τις συνέπειες των απολύτως αναμενομένων φυσικών φαινομένων όσο ακόμα και η εναλλαγή των εποχών. Η διατύπωση “κλιματική κρίση“ δημιουργήθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο το Δεκέμβριο 2019 και δεν έχει σχέση με επιστημονικά δεδομένα, αφού οι εκθέσεις του IPCC είναι επιστημονικά τουλάχιστον ευρέως αμφισβητούμενες και η θεωρία του για το χρόνο παραμονής του CO2 στην ατμόσφαιρα καταρρίφθηκε πλήρως σε πρόσφατη δημοσίευση του καθηγητή Ε.Μ.Π. κ. Δημ. Κουτσογιάννη στο περιοδικό Water, (βλ. Refined Reservoir Routing (RRR) and Its Application to Atmospheric Carbon Dioxide Balance, https://www.mdpi.com/2073-4441/16/17/2402).
