Μάλλον έχουν ξεπεράσει και το κόκκινο. Συμπεριφέρονται και πράττουν σα κάποιος να τους έχει δώσει την απόλυτη ασυλία, την άνεση, την συναίνεση και το ακαταδίωκτο για ότι κι αν κάνουν, ότι κι αν πούνε. Πούνε τρόπος του λέγειν, γιατί χθες από το βήμα της βουλής, δεν μιλούσε κάποιος υπουργός με στοιχειώδη σεβασμό και ελαχιστότατη έστω αυτοσυγκράτηση για τους πολιτικούς του αντιπάλους. Χθες από του βήματος της βουλής η πολιτική αθλιότητα, η χαμέρπεια και η εγχώρια πεζοδρομιακή φρασεολογία των νοσταλγών του Γερμανού φύρερ, των δεκαετιών του 50 και του 60, είχαν την τιμητική τους. Μεταμφιεσμένο το ακροδεξιό μπουλούκι σε κυβέρνηση και με τον κατ εξοχή εκπρόσωπο της τον Άδωνη, επί μια ώρα και πλέον ασχημονούσε, έβριζε κυριολεκτικά, προκαλούσε και χαρακτήριζε με βάναυση προσβλητικότητα, τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δήθεν απαντώντας στην κριτική που άσκησε ο τελευταίος στα τελευταία κυβερνητικά πεπραγμένα. Ο άρτι μετανοήσας αντισημίτης Αδ. Γεωργιάδης, η πολιτική δειλία του οποίου, καθώς και των άλλων ομοϊδεατών του στην κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη, τον οδήγησε ικέτη στην πόρτα του Ισραηλιτικού συμβουλίου, να ζητά ο αθεόφοβος συγνώμη για τις θέσεις και τα κηρύγματα του υπέρ των γερμανικών φούρνων της χιτλερικής περιόδου, μόνο και μόνο για να μπορέσει να καταλάβει υπουργικούς θώκους. Ο ακραία προκλητικός αυτός τύπος που δεν είναι ο μόνος στο Μητσοτακικό κυβερνητικό σούργελο, εργολαβικά προσωπικός υβριστής του Τσίπρα, κατειλημμένος από μια πρωτοφανή παράκρουση, τσιρίζοντας, χειρονομώντας, αφρίζοντας από εμπάθεια και μίσος, μετέτρεψε το βήμα της βουλής, σε βήμα ανάλογης πολιτικής τοξικότητας, εκείνου του κόμματος Καρατζαφέρη, του ΛΑΟΣ. Του ΛΑΟΣ όπου πρωταγωνιστούσε λίγα χρόνια πριν μεταλλαχτεί σε…δημοκράτη και από όπου εξαπέλυε μύδρους και ύβρεις κατά του τότε προέδρου της του Κώστα Καραμανλή. Αυτός λοιπόν, ο σαλτιμπάγκος της πολιτικής, ο αμετανόητος στην ουσία θιασώτης του Γκεμπελισμού και οι όμοιοι του στο υπουργικό συμβούλιο και την κοινοβουλευτική ομάδα του ψευδεπίγραφα σήμερα κόμματος που ακούει στα αρχικά ΝΔ, γίνανε κριτές και τιμητές των πολιτικών τους αντιπάλων και ιδιαίτερα του Σύριζα και του Τσίπρα. Τιμητές και κριτές όχι ασκώντας σκληρή κριτική, ακόμη και πολεμική από τα δημόσια φόρα, τον έντυπο και ηλεκτρονική τύπο, με επιχειρήματα όμως και διαπιστωμένα συμβάντα και γεγονότα, αλλά βρίζοντας, προσβάλλοντας προσωπικά, ασχημονώντας και επιδιώκοντας την ηθική εξόντωση ακόμη και με χονδροειδή ψεύδη, του αντιπάλου τους. Μασκαρεμένοι δημοκράτες, ασφυκτιούν ακόμη μέσα στο όψιμο…δημοκρατικό τους κουστούμι, μα περισσότερο ασφυκτιούν καταλαμβανόμενοι από πολιτική δύσπνοια μέσα στο ναό της δημοκρατίας, τη βουλή την οποία ένας θεός μοναχά ξέρει πόσο εχθρεύονται και γι αυτό την γεμίζουν όποτε τους δοθεί η ευκαιρία με πολιτική ασχήμια και λεκτική αθλιότητα.
Στην άλλη πλευρά πάλι, αυτή της αντιπολίτευσης και ειδικά του Σύριζα-ΠΣ είναι άγνωστο ακόμη αν έχουν αντιληφθεί με τι κοπής πολιτική συμμορία έχουν να κάνουν. Γιατί θα είναι μέγα σφάλμα αν οι συμπεριφορές και τα πεπραγμένα με νόμους και αποφάσεις θεωρηθούν γραφικά φαινόμενα και σημεία μιας θλιβερής ακροδεξιάς κυβέρνησης με ημερομηνία λήξης. Ίσως να είναι αργά αν τα καμώματα και οι πρακτικές σε όλα τα επίπεδα των πολιτικών Αδώνιδων , Πλεύρηδων, Μπογδάνων και λοιπών Καμπαλέρος, γίνουν καθημερινότητα. Μια καθημερινότητα παγιωμένη και μη ενοχλητική. Μια άθλια καθημερινότητα στάσης και συμπεριφοράς. Μήπως η επίσπευση του χιλιοτραγουδισμένου συνεδρίου και η απλούστευση και ει δυνατόν η κωδικοποίηση των αποφάσεων του, για να γίνουν αυτές κτήμα και οδηγός κάθε συμπολίτη μας που εξεγείρεται σήμερα κατά της ακροδεξιάς, είναι αμεσότατη ανάγκη;. Μήπως ο πανδημοκρατικός συναγερμός και ο πλημμυρισμένος από οργή και αγανάκτηση δρόμος, είναι τελικά ο νεκροθάφτης της βάρβαρης νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς και των πολιτικών της;
Ότι είναι να γίνει, ας γίνει σύντομα, αφού δεν περισσεύει ούτε ώρα πλέον για εφησυχασμό και αναβλητικότητα.
