Η αντιμετώπιση του λαού με όρους «ιθαγενούς» που θα τον «κοροϊδεύω με καθρεφτάκια», αποτελεί την επιτομή της κοροϊδίας, που αντανακλάται με φθηνές επικοινωνιακές φούσκες και με μια «βλαχομπαρόκ» δημοσιοσχετίστικη αντίληψη.
Αποτελεί βασικό προσόν υποψήφιων των αστικών κομμάτων ( ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και δορυφόρων τους όπως το κόμμα Βελόπουλο) να έχουν τον φίλο – προσκείμενο Bloger η ιδιοκτήτη σάιτ (δεν ξέρω αν γίνεται αυτό με το αζημίωτο ) που «καλλωπίζει» το προφίλ του υποψήφιου (κάλος οικογενειάρχης, σωστός επαγγελματίας, κάλος δοτικός – άνθρωπος, κα) και δώστου μετά συνέχεια φωτογραφίες από επισκέψεις τους σε πολιτιστικές η άλλες εκδηλώσεις, σαν να πρόκειται για κορυφαίες κοινωνικές – πολιτικές δράσεις.
Ενίοτε κάποιοι από αυτούς κάνουν και δωρεές, για να δείξουν πόσο ενδιαφέρονται για τον κόσμο, βελτιώνοντας δήθεν κακώς κείμενα και κενά (άσχετα αν αυτά έπρεπε να ήταν λυμένα σαν αυτονόητες υποχρεώσεις της πολιτείας – σε αυτά «μούγκα» από τους επίδοξους υποψηφίους ) μόνο που αυτά γίνονται σε προεκλογικούς περιόδους, όταν το άτομο είναι υποψήφιο και συνοδεύονται πάντα με πολλά δελτία τύπου και επίσης φωτογραφίες, για να δει όλος ο κόσμος πόσο «άξιο» και «καλό» «παλληκάρι» είναι ο – η εκάστοτε υποψήφιος – υποψήφια της αστικής διαχείρισης (ο εμπαιγμός σε όλο του το μεγαλείο).
Η υποτίμηση της νοημοσύνης του λαού με αυτό τον τρόπο γίνεται από αυτούς που επικαλούνται δήθεν το σύγχρονο, το νέο, το καινούργιο, που με φθαρμένα υλικά του παρελθόντος, αξιώνουν την εκλογή τους, για την διαχείριση ενός σάπιου και ξεπερασμένου ιστορικά συστήματος και παράλληλα την προώθηση ατομικών – προσωπικών επιδιώξεων – συμφερόντων.
Βλέπουν το κοινωνικό σώμα ενιαία σαν ψηφοφόρους, συγκροτώντας μηχανισμούς ψηφοθηρίας, υποκλέπτονταν την λαϊκή ψήφο με υποσχέσεις, ρουσφέτια και άλλα τερτίπια.
Με αυτόν τον τρόπο «διαπαιδαγωγούν» τον κόσμο και ζητούν την ψήφο του, υποβαθμίζοντας – απαξιώνοντας την πολιτική, γιατί εκπροσωπούν με αυτήν, στρατηγικές, που αντιστρέφονται τα λαϊκά συμφέροντα, με ότι αυτό συνεπάγεται αυτό για την καθημερινότητα του λαού, «χρυσώνοντας το χάπι» της ανασφάλειας και ανέχειας που γεννάει η πολιτική τους, με ψευτουποσχέσεις ή άλλου είδους συναλλαγές.
Ο λαός δεν πρέπει αν δείξει άλλο ανοχή σε τέτοιες συμπεριφορές, δίνοντας έμεσσα συγχωροχάρτι στα κόμματα που ψήφισαν «μνημόνια», για να ξεφορτωθεί το σύστημα συσσωρευμένα κεφάλαια που απαξιωνόταν και να χρηματοδοτηθούν οι τράπεζες για να πάνε σε έναν νέο γύρο στήριξης τον μεγάλων καπιταλιστικών – μονοπωλιακών επιχειρήσεων (βλ. «πράσινη ανάπτυξη»), με παράλληλα συνοδευτικά μέτρα που έπληξαν και πλήττουν την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού.
Αυτό είναι το πρόγραμμα των αστικών κομμάτων (ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ), η διαχείριση των «μνημονιακών» μέτρων που έχουν αντιλαϊκό πρόσημο και των νέων που έρχονται, κόντρα στα ψευδεπίγραφα επιχειρήματα τους, της δήθεν «μεταμνημονιακής» εποχής, σφίγγοντας καθημερινά την θηλιά του λαού στο όνομα της «δημοσιονομικής σταθερότητας».
«Δημοσιονομική σταθερότητα» που πίνουν νερό όλα τα κόμματα της αστικής διαχείρισης σημαίνει ο λαός να μην έχει υγεία και να πληρώνει για αυτήν, να μην έχει παιδεία και λειτουργικά σχολεία για να ψάχνουν χορηγούς και χρηματοδότες, οι μισθοί και οι συντάξεις να κινούνται στα όρια της ανέχειας και φτώχειας, οι εργαζόμενοι να μην έχουν δικαιώματα, ωράρια, κοινωνική ασφάλιση, οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες – αυτοαπασχολούμενοι να πληρώνουν δυσανάλογους και υψηλούς φόρους και οι μικρομεσαίοι αγρότες – καλλιεργητές και κτηνοτρόφοι να αφανιστούν.
Αυτό σημαίνει «δημοσιονομική σταθερότητα» και αποτελεί κοινή στρατηγική σύμπλευσης όλων των αστικών κομμάτων, που θέλουν να συγκαλύψουν, υποκαθιστώντας την πολιτική και την ουσία της, με επικοινωνιακές φιοριτούρες και στημένα χαμογέλα στον τύπο και τα σάιτ.
Αυτό είναι το κοινό πρόγραμμα κυρίως της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, αξιώνοντας την διαχείριση του, υπηρετώντας το κεφάλαιο και την κερδοφορία του, σε συνθήκες οξυμένου ανταγωνισμού και επερχόμενης οικονομικής κρίσης.
Για αυτό όσες δωρεές και να κάνουν κάποιοι επίδοξοι υποψήφιοι υποστηρικτών και εκφραστών των παραπάνω πολιτικών, ο λαός θα πληρώσει 3, 4 και περισσότερες φορές μετά, για τις πολιτικές που στοχεύουν στην συμπίεση του λαϊκού βιοτικού επιπέδου, για να θωρακιστεί το κεφαλαίο, τα κέρδη και η ανταγωνιστικότητα του.
Ο λαός έχει αρκετή εμπειρία κυρίως τα τελευταία 15 χρόνια τι σημαίνουν αυτές οι πολιτικές στα πλαίσια διαχείρισης του συστήματος, για αυτό δεν πρέπει να εξαπατηθεί πάλι, με τα κάλπικα διλήμματα που βάζουν τα κόμματα του κεφαλαίου.
Ο λαός δεν έχει ανάγκη να ψηφίσει «δήμιους» που θα «κατακρεουργούν» την ζωή του, υποδεικνύοντας του να ζει με λίγα, χωρίς απαιτήσεις, συνεχίζοντας τις πολιτικές λιτότητας, περικοπών, των συντάξεων και μισθών πείνας, για να διαιωνίζονται και να θωρακίζονται τα κέρδη των λίγων.
Ο λαός για να σταθεί στα πόδια του με αξιοπρέπεια πρέπει να αντισταθεί σήμερα, να αγωνιστεί ανυπότακτα και ασυμβίβαστα στους δρόμους, στέλνοντας μήνυμα αντίστασης και στην κάλπη υπερψηφίζοντας παντού το ΚΚΕ.
Στην ανασύνταξη και αντεπίθεση βρίσκεται η λαϊκή προοπτική, για αυτό χρειάζεται δυνατό ΚΚΕ, που δεν λέει ψέματα, έχει συνέπεια και κοιτάει στα μάτια τον λαό, καλώντας τον σε ανυποχώρητο αγώνα μέχρι την νίκη.
Σαββίδης Παναγιώτης
