Κύρια σημεία Εισήγησης Κοινοβουλευτικού Τομεάρχη Εσωτερικών Κινήματος Αλλαγής, Ευαγγελίας Λιακούλη στην ολομέλεια για Ν/Σ ΑΣΕΠ 13.1.2021
*Επιβεβαιώνεται η φράση «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν». Ντόρος πολύς και θόρυβος μεγάλος για ένα νομοσχέδιο που σαν μεταρρυθμιστικό η κυβέρνηση το εμφάνισε, ωστόσο εν ριπή οφθαλμού καταρρίφθηκε ως τέτοιο.
*Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση τελεί απλώς μια «νομοκλοπή», διαπράττοντας ένα ιδιώνυμο πολιτικό αδίκημα και παράλληλα ανοίγει μέσω των αλλαγών που φέρνει μια κερκόπορτα στο ρουσφέτι, με συνεντεύξεις, μοριοδοτήσεις κατά το δοκούν, στοχευμένη διεύρυνση και ανακάτεμα των μελών του συμβουλίου του ΑΣΕΠ και έλεγχο της Κεντρικής Επιτροπής του Διαγωνισμού.
*Το Ν/Σ της κυβέρνησης για το ΑΣΕΠ – που μπορούσε να γίνει ακόμη και με μια εγκύκλιο – αποτελεί απλώς μια τροποποίηση του «ν. Πεπονή» αυτού του εμβληματικού νομοθετήματος της ύστερης μεταπολίτευσης, που έχει ξεκάθαρα καταγραφεί στη συνείδηση των πολιτών, ως η πρώτη ουσιαστική προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να κατοχυρωθούν οι αρχές της αντικειμενικότητας και της διαφάνειας στις προσλήψεις του Δημοσίου, αλλά και του προσωπικού αγώνα του αείμνηστου δημοκράτη Αν. Πεπονή για αυτήν την τεράστια προοδευτική, θεσμική αλλαγή.
*Ο ίδιος ο νέος Υπουργός Εσωτερικών μόλις προχθές βέβαια παραδέχθηκε στην τοποθέτησή του ότι το πόνημα του κ. Θεοδωρικάκου που πλέον ο ίδιος υπερασπίζεται δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια «κωδικοποίηση και ενιαιοποίηση» της υφιστάμενης νομοθεσίας.
*Ο περιβόητος, όσο και πολυδιαφημισμένος πανελλήνιος γραπτός διαγωνισμός – η ουσία δηλαδή της νεοδημοκρατικής «μεταρρύθμισης» υπάρχει ήδη και προβλέπεται από το ν. Πεπονή, το ν. 2190/1994 και μάλιστα έχει γίνει ήδη πράξη και πολλές φορές κατά το παρελθόν!
*Δεν μπορούσε κανείς να περιμένει κάτι καλύτερο από μια παράταξη βέβαια, όπως η ΝΔ, η οποία υπήρξε πάντα φοβική, συντηρητική και αφυδατωμένη, μια παράταξη που όχι μόνο καταψήφισε τότε το νόμο Πεπονή, αλλά τον χαρακτήρισε τον Φλεβάρη του 1994, όταν συζητούταν στη Βουλή, ένα «πολιτικό κακούργημα» !
*Η κυβέρνηση όμως, παρότι προσπαθεί να φορέσει το «ρούχο του μεταρρυθμιστή» δεν είναι ειλικρινής, γιατί η πολιτική της συμπεριφορά, μας έχει όλους καταστήσει υποψιασμένους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πεδίο εφαρμογής του νόμου υπάγονται ομάδες υπαλλήλων για τις οποίες, μόλις το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση νομοθέτησε κατά παρέκκλιση διαδικασίες προσλήψεων, εκατοντάδων και χιλιάδων κατά τομείς, προκαλώντας έτσι απίστευτα τον Ελληνικό λαό, που χειμάζεται από τη φτώχεια και την ανεργία
*Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί πως τα τελευταία χρόνια, το 95-99% των θέσεων τακτικού προσωπικού στο Δημόσιο καλύπτονται με τη διαδικασία των μορίων και μόνο το υπόλοιπο 1-5% με γραπτό διαγωνισμό ή συνεντεύξεις, ακριβώς εξαιτίας του κόστους του διαγωνισμού, που τα ισχνά δημοσιονομικά της χώρας δεν μπορούσαν να υποστηρίξουν.
*Τώρα η κυβέρνηση έρχεται και λέει ότι θα οργανώσει έναν πανελλήνιο διαγωνισμό στα τέλη του 2022, παρότι ήδη έχασε ενάμιση χρόνο… Και ποιος αλήθεια εγγυάται ότι στο μελλοντικό διαγωνισμό, όταν αυτός γίνει (3ο τρίμηνο του 2022!) και για λόγους πάλι τότε οικονομικής στενότητας – την οποία βλέπουμε μαθηματικά να έρχεται – δεν θα πάνε πάλι στον βρόντο οι προσπάθειες των νέων εκατοντάδων χιλιάδων υποψηφίων, όπως αυτών των 100.000 του τεστ δεξιοτήτων του 2008, τα αποτελέσματα του οποίου ελάχιστα αξιοποιήθηκαν από το ΑΣΕΠ για τις προσλήψεις των επόμενων ετών;
*Η κυβέρνηση λέει ότι ομνύει στην «αξιοκρατία». Αξιοκρατία όμως πρωτίστως σημαίνει ότι δίνουμε ίσες ευκαιρίες σε όλους, ανεξάρτητα από το που κατοικούν και από τις οικονομικές δυνατότητες που έχουν. Ένας νέος ή μεσήλικας άνεργος άνθρωπος, που ζει σε μια απομακρυσμένη περιοχή της χώρας και στερείται οικονομικής δυνατότητας πώς θα προετοιμαστεί κατάλληλα και ισότιμα για τον γραπτό πανελλήνιο διαγωνισμό, που σίγουρα θα αποτελέσει τη «φάμπρικα» για ανάπτυξη και πάλι της παραπαιδείας με φροντιστές και ειδικούς πάσης φύσεως, από γλώσσα και αριθμητική, μέχρι ορθοφωνία και …«χορό στον πάγο», σύμφωνα με τις περιβόητες «ειδικές δεξιότητες» που η κυβέρνηση εισάγει;
*Η κυβέρνηση λέει ότι ομνύει στην «διαφάνεια». Όταν όμως κατέθεσε το Ν/Σ η συνέντευξη που προβλεπόταν δεν ήταν δομημένη, – εν έτει 2021! – κι έπρεπε να θέσει με επίταση το Κίνημα Αλλαγής το θέμα, για να αλλάξει αυτή την σκανδαλώδη διάταξη ο Υπουργός. Σε κάθε περίπτωση όμως σε σχέση με τη συνέντευξη η θέση του Κινήματος είναι πως το νομοσχέδιο είναι σε εντελώς λάθος κατεύθυνση και πως ακόμη και για ορισμένες περιπτώσεις που θα μπορούσε η συνέντευξη να γίνει αποδεκτή (π.χ. Ειδικό Επιστημονικό Προσωπικό) θα πρέπει να ισχύουν οι κάτωθι προϋποθέσεις (): α) Η συνέντευξη να είναι πάντα ΔΗΜΟΣΙΑ, β) να μην είναι ποτέ ατομική, και γ) να τηρούνται όχι συνοπτικά πρακτικά όπως προβλέπει το νομοσχέδιο, αλλά αναλυτικά.
*Η κυβέρνηση αυξάνει τα μέλη του ΑΣΕΠ από 28 σε 35, χωρίς να το αιτιολογεί επαρκώς, όταν το αντίστοιχο ΑΣΕΠ της Μ. Βρετανίας (Civil Service Commission) που λειτουργεί από το 1855 (!) έχει μόνον 11 συμβούλους – σε μια χώρα με πληθυσμό 65εκ. (!). Οι …κακές όμως γλώσσες λένε ότι αυτό είναι μάλλον ένα «όπλο» της κυβέρνησης, προκειμένου να «αραιώσει» το μίγμα των μελών του ΑΣΕΠ, που είχαν επιλεγεί παλαιότερα, ώστε έμμεσα να μπορεί να προσδοκά σε αποφάσεις πιο «ευνοϊκές» προς τις κυβερνητικές επιλογές. Αν, δε, ληφθεί υπόψη ότι επίκειται και τοποθέτηση νέου Προέδρου, τότε η δημιουργία μερικών νέων θέσεων εξυπηρετεί την κυβέρνηση στο να «βολέψει» και να κατευνάσει πιθανές «γκρίνιες».
*Το Κίνημα Αλλαγής είναι κάθετο και πιστεύει ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιείται το ΑΣΕΠ ως «φερετζές» αξιοπιστίας και να διακυβεύεται το κύρος του, με το να συμμετέχει υποχρεωτικά σε επιτροπές αξιολόγησης προϊσταμένων του δημοσίου, στις οποίες δεν έχει την πλειοψηφία (η κυβερνητική διάταξη λέει πως στα όργανα επιλογής στελεχών μετέχουν κατά τα δύο πέμπτα (2/5) μέλη του Α.Σ.Ε.Π.). Η συμμετοχή τους σε όργανα επιλογής χωρίς να έχει την πλειοψηφία, φαίνεται σαν πρόθεση της κυβέρνησης να ενδύσει με το μανδύα αξιοπιστίας του ΑΣΕΠ, επιλογές προϊσταμένων αμφιβόλου αξιοκρατίας, μιας και το ΑΣΕΠ δεν θα έχει σε αυτά τα όργανα την αποφασιστική αρμοδιότητα. Σε κάθε περίπτωση «η γυναίκα του καίσαρα πρέπει να φαίνεται τίμια κι όχι μόνο να είναι».
*Σε σχέση με τα τυπικά προσόντα είναι εμφανής η υποβάθμιση των τυπικών προσόντων χάριν των tests σε βαθμό κοροϊδίας, ακόμη και μετά τις υποτιθέμενες βελτιώσεις του Υπουργού στο νομοσχέδιο, κατόπιν έντονων ενστάσεων του Κινήματος Αλλαγής. Πιο ειλικρινές θα ήταν να αφαιρούσαν τελείως την μέτρηση των τυπικών προσόντων. Αλλά η ουσιαστική μείωση προσμέτρησης των τυπικών προσόντων είναι συμβατή με την γενικότερη στάση της κυβέρνησης η οποία στα λόγια είναι «κυβέρνηση της αριστείας» αλλά στα έργα είναι κυβέρνηση των αρεστών. Μην ξεχνάμε ότι ήδη με τον πρώτο νόμο για το «επιτελικό κράτος» η ΝΔ κατήργησε την υποχρέωση να έχεις πτυχίο για να είσαι συνεργάτης ή διευθυντής υπουργού. Στη συνέχεια κατήργησε την υποχρέωση κατοχής πτυχίου για τη θέση του διοικητή της ΕΥΠ, ώστε να μπορέσει να τοποθετήσει εκεί τον έμπιστό της που δεν είχε πτυχίο. Τώρα έρχεται να καταργήσει τον βαθμό πτυχίου κατ’ ουσία από τα κριτήρια αξιολόγησης για πρόσληψη στο Δημόσιο.
*Αντιλαμβανόμενος τις μεγάλες αστοχίες Θεοδωρικάκου ο νυν Υπουργός προέβη σε νομοτεχνική βελτίωση για την προσθήκη περισσότερων μορίων για την γνώση ξένων γλωσσών και εμπειρίας. Όμως και πάλι είναι τόσο λίγα τα μόρια που δίνονται για τις ξένες γλώσσες και την εμπειρία, ώστε να μην κάνουν πάλι εν τέλει τη διαφορά.
*Σε σχέση με τους προσωρινούς πίνακες κατάταξης υπάρχει κι άλλη απαράδεκτη ρύθμιση. Προβλέπεται ότι σε «εξαιρετικές περιπτώσεις» (που δεν προσδιορίζονται) και αποκλειστικά κατά την κρίση του Υπουργού Εσωτερικών (και όχι του ΑΣΕΠ), μπορεί πριν την κατάρτιση οριστικών πινάκων να συνάπτονται συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου! Η διάταξη μυρίζει από μακριά πελατειακό κράτος και ρουσφέτι. Επίσης δημιουργεί πολλά λειτουργικά και πρακτικά προβλήματα και δημιουργεί εύλογες προσδοκίες σε πρόσωπα που μπορεί λίγους μήνες μετά να κληθούν να εγκαταλείψουν την προσωρινή θέση τους.
*Σε σχέση με τις ενστάσεις. Δεν επιτρέπονται ενστάσεις κατά της βαθμολογίας στην εξέταση γνώσεων, στην δοκιμασία δεξιοτήτων και εργασιακής αποτελεσματικότητας, στις πρόσθετες διαγωνιστικές διαδικασίες και στη συνέντευξη, παρότι το Κίνημα Αλλαγής εξαρχής υπογράμμισε πως δεν είναι δυνατό χάριν ταχύτητας ολοκλήρωσης του διαγωνισμού να περιορίζονται βασικά δικαιώματα των εξεταζόμενων.
*Σε κάθε περίπτωση μια μεταρρύθμιση απαιτεί τόλμη, με την ανάληψη πολιτικού κόστους, απαιτεί όραμα, ανοιχτούς και μακρινούς ορίζοντες, προοπτικές και στρατηγικές δεκαετιών μπροστά.
*Αντίθετα, οι μπακαλίστικοι υπολογισμοί της κυβέρνησης «πόσοι χωράνε εδώ και πόσοι εκεί», πώς θα «διευθετήσουμε» τις συνεντεύξεις και πώς θα ικανοποιήσουμε την πολιτική μας πελατεία, πώς με ράβε –ξήλωνε θα φέρουμε στα μέτρα μας κορυφαίες μεταρρυθμίσεις του ΠΑΣΟΚ, δεν μπορούν να αφορούν τη νέα Ελλάδα, των σύγχρονων προκλήσεων, των ανοιχτών οριζόντων και των νέων προοπτικών…
*Δεν ξεκολλά έτσι το κάρο από τη λάσπη. Μένει εκεί κολλημένο στη λάσπη και η ρόδα του είναι ακίνητη στον αέρα, χωρίς καμία προοπτική.
* Θυμίζει τον αριστουργηματικό πίνακα του Αχιλλέα στο ομώνυμο παλάτι της Κέρκυρας, που η φημολογία λέει ότι όταν ο ζωγράφος διαπίστωσε πως ενώ όλος ο πίνακας έδειχνε κίνηση, η ρόδα του άρματος του Αχιλλέα ήταν ακίνητη , αυτοκτόνησε…
Πραγματικά άδοξο τέλος.
Ευτυχώς αυτή η ιστορία αφορά στην τέχνη και όχι στην πολιτική.
Ή μήπως τελικά την αφορά;
