Η κυβερνητική πρωτοβουλία να τοποθετηθούν στις 11-6-2020 νέοι Διευθυντές και Αρχιφύλακες στα καταστήματα κράτησης όλης της χώρας είναι βγαλμένη από ένα μαύρο παρελθόν.
Από αυτό της εποχής που απαιτούνταν πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων για μπορέσει κάποιος να καταλάβει θέση σε δημόσια υπηρεσία ή να εξελιχθεί σε αυτή.
Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν προχώρησε στην εφαρμογή του ν. 4369/2016 που προβλέπει παγίως την διαδικασία αξιολόγησης για την επιλογή προϊσταμένων στο δημόσιο, με σκοπό την διαφάνεια, αξιοκρατία και αποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης
Επέλεξε να αγνοήσει το νόμο και να τοποθετήσει διευθυντές και αρχιφύλακες σε όλη την Ελλάδα χωρίς αξιολόγηση, αλλά με κύριο «προσόν» την κομματική τους προέλευση. Πλήθος των «επιλεγμένων» πιο πάνω προϊσταμένων είναι μέλη, εκλεγέντες ή υποψήφιοι με την παράταξη της ΔΑΚΕ που πρόσκειται στο κυβερνόν κόμμα.
Μάλιστα, για την παράκαμψη του ν. 4369/2016 το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη επικαλείται κατεπείγουσα ανάγκη λόγω και του κορωνοϊού (!!!).
Η κατάσταση αυτή δεν είναι κωμική, είναι τραγικά ανεπίτρεπτη και απαράδεκτη για μια ευνομούμενη, όπως θέλουμε να πιστεύουμε, πολιτεία.
Τελευταία φορά κατά την οποία έγιναν αξιολογικές κρίσεις προϊσταμένων στις φυλακές βάσει της τότε ισχύουσας νομοθεσίας ήταν το 2010 επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ. ‘Έκτοτε δεν έγιναν άλλες κρίσεις, παρά μόνο τοποθετήσεις κατ’ επιλογή της εκάστοτε κυβέρνησης.
Η σημερινή κυβέρνηση των «αρίστων» που εξελέγη με σημαία της την διαφάνεια και την αξιοκρατία αποδεικνύει ότι δεν εννοεί και για την ακρίβεια, δεν γνωρίζει τις λέξεις αυτές. Αυτό που σίγουρα υπηρετεί και εννοεί, είναι το κράτος λάφυρο στα χέρια των δικών της παιδιών.
Το επιτελικό κράτος της ΝΔ που με τόση υπερηφάνεια το διατυμπάνιζε η ίδια πέρυσι, δεν είναι παρά ένα προπέτασμα καπνού για να αλώσει την δημόσια διοίκηση και να εγκαθιδρύσει καθεστώς κομματικού ελέγχου στις κρατικές δομές.
Εν τέλει αυτό που κάνει η κυβέρνηση είναι να επιφέρει πλήρη στραγγαλισμό των άξιων υπαλλήλων που δεν έχουν πρόσβαση στον κομματικό δεξιό μηχανισμό και των οποίων οι ικανότητες, προσόντα και φιλοδοξίες πνίγονται στα βαθιά νερά του γαλάζιου αυταρχισμού.
Ταυτόχρονα, ο ευαίσθητος χώρος των φυλακών που χρειάζεται αυξημένη θωράκιση για τα ζητήματα δικαιωμάτων και ασφάλειας που διαχειρίζεται, μπαίνει σε δοκιμασία.
Οφείλει κάθε δημοκρατικός φορέας και πολίτης να καταγγείλει αυτές τις μαύρες συμπεριφορές και να διεκδικήσει μια Ελλάδα των αρίστων και όχι των κομματικά αρεστών.
