Μετά από δύο εβδομάδες έντονων διαπραγματεύσεων, η Σύνοδος Κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα, COP28 κατέληξε σε συμφωνία. Η φετινή Σύνοδος Κορυφής είχε μια από τις μεγαλύτερες συμμετοχές σε σχέση με παλαιότερες συναντήσεις, με 97000 εγγεγραμμένους συμμετέχοντες (επίσημοι αντιπρόσωποι χωρών, παρατηρητές και μέσα μαζικής ενημέρωσης).
Αν και η συμφωνία υστερούσε σε ό,τι αφορά τις φιλοδοξίες για το κλίμα, το παγκόσμιο συνδικαλιστικό κίνημα πέτυχε τη συμπερίληψη αναφοράς στα εργασιακά δικαιώματα, στο Πρόγραμμα Εργασίας Δίκαιης Μετάβασης που εγκρίθηκε στο COP28. Αυτό έγινε για πρώτη φορά στις διαπραγματεύσεις για το κλίμα και είναι μια σημαντική αναγνώριση της συνεχιζόμενης προσπάθειας που αναλαμβάνουν τα συνδικάτα σ’ όλο τον κόσμο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Ωστόσο, η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στους εργαζομένους και στα συνδικάτα στη βασική COP28 «Global Stocktake», η οποία παρακολουθεί την πρόοδο σε χώρες σε όλο τον κόσμο, αποτελεί σημαντική παράλειψη και υποδεικνύει το μέγεθος της προσπάθειας που απαιτείται για να διασφαλιστεί η ένταξή της τα επόμενα χρόνια.
Ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι παραμένουν σημαντικά κενά όσον αφορά στην παγκόσμια φιλοδοξία να διατηρηθεί η άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από τους 1,5 βαθμούς Κελσίου, Παραμένει η έλλειψη συνολικής απόφασης για πλήρη δέσμευση με τα συνδικάτα για τη μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα και σε άλλους ζωτικούς τομείς δράσης για το κλίμα, κάτι που εμποδίσει την πρόοδο, καθώς κινδυνεύει να αφήσει πίσω τους εργαζόμενους και την κοινωνία.
Αν και ο σχηματισμός του Ταμείου Απωλειών και Ζημιών είναι ένα θετικό βήμα, πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για να διασφαλιστεί ότι θα χρηματοδοτηθεί επαρκώς για να στηρίξει τις λιγότερο πλούσιες χώρες να επενδύσουν σε έργα μετριασμού που θα μειώσουν τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη και θα ελαχιστοποιήσουν τη ζημιά που έχει ήδη γίνει στις ζωές των ανθρώπων, τα μέσα διαβίωσης, τις υποδομές και την κοινωνία ως σύνολο.
Η ΓΣΕΕ, σε συνεργασία με τα Ευρωπαϊκά και Διεθνή συνδικάτα δίνει το παρών με την ελπίδα πως οι προκλήσεις που θα είναι ορατές στο άμεσο μέλλον θα μπορέσουν να αντιμετωπιστούν με μεγαλύτερη πίεση στους υπευθύνους άσκησης πολιτικής, τόσο εντός Ελλάδας όσο και στα ευρωπαϊκά όργανα.
