Η αντιμετώπιση της Τουρκίας προς την πρόεδρο της Επιτροπής αποτελεί πολιτική προσβολή

Μέλη του Προεδρείου και συντονίστριες της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων εκφράζουν την στήριξή τους προς την πρώτη γυναίκα πρόεδρο της Επιτροπής.

Δηλώνοντας την στήριξή τους προς την Ursula von der Leyen και όλες τις γυναίκες που βρίσκονται σε ηγετικές θέσεις, οι ευρωβουλευτές δήλωσαν τα εξής.

Η πρόεδρος της επιτροπής του ΕΚ Evelyn Regner (Σοσιαλιστές, Αυστρία) επεσήμανε ότι «η ασέβεια αυτή υπερβαίνει το πρόσωπο και τον θεσμό που εκπροσωπεί. Καταδεικνύει ακόμα μία φορά πόσα περισσότερα πρέπει να γίνουν για τη στήριξη των γυναικών σε ηγετικές θέσεις, με τη θέσπιση δεσμευτικών κανόνων όπως λ.χ. για τις γυναίκες στα διοικητικά συμβούλια, αλλά και με την αντιμετώπιση της υφιστάμενης κοινωνικής αδιαφορίας και των εμποδίων, όπως έγινε ολοφάνερο στην Τουρκία χθες.»

Η 1η αντιπρόεδρος Eugenia Rodríguez Palop (Αριστερά, Ισπανία) τόνισε πως «λέγεται ότι μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις. Η περιφρόνηση που επιδείχθηκε προς την πρόεδρο von der Leyen, η οποία έμεινε χωρίς θέση, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της εναντίωσης στα δικαιώματα των γυναικών στην Τουρκία.»

Η 3η αντιπρόεδρος Ελισσάβετ Βόζεμπεργκ (ΕΛΚ, Ελλάδα) επισήμανε ότι «η απαράδεκτη και ανάρμοστη συμπεριφορά του προέδρου Erdoğan έναντι της προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι μια άνευ προηγουμένου διπλωματική προσβολή, απογοήτευση και περιφρόνηση προς τα ανώτατα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Ο Τούρκος Πρόεδρος πρόσβαλε συνειδητά την ΕΕ, καθώς και τις ευρωπαϊκές αξίες. Αυτή η εξαιρετικά επιθετική και μη πολιτισμένη δράση υπερβαίνει όλα τα όρια ανοχής και απαιτεί αυστηρή αντίδραση εκ μέρους της ΕΕ.»

Ο 4ος αντιπρόεδρος Robert Biedroń (Σοσιαλιστές, Πολωνία) επέκρινε τη στάση της Τουρκίας: «Το χθεσινό ατόπημα της τουρκικής διπλωματίας αποτελεί ένα ακόμη αποδεικτικό στοιχείο της παντελούς εθελοτυφλίας του προέδρου Erdoğan όχι μόνο για την ισότητα των φύλων, αλλά και για τις βασικές αρχές του διπλωματικού πρωτοκόλλου. Μπορεί και να αποτελεί πολιτική δήλωση, δεδομένου ότι ένα από τα σημεία της ημερήσιας διάταξης ήταν η αποχώρηση της Τουρκίας από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.»

Συντονίστριες των πολιτικών ομάδων αντέδρασαν επίσης, καταδικάζοντας απερίφραστα το συμβάν.

Η Frances Fitzgerald (ΕΛΚ, Ιρλανδία) υπενθύμισε ότι «ο καθημερινός σεξισμός παραμένει παγιωμένη πραγματικότητα στον κόσμο μας, μεταξύ άλλων στα υψηλότερα επίπεδα πολιτικής και διπλωματίας. Πρέπει πάντα να επαγρυπνούμε και να διασφαλίζουμε ότι οι γυναίκες έχουν θέση εκεί που ανήκουν: στο τραπέζι. Τίποτα λιγότερο από αυτό δεν είναι αντάξιο των ευρωπαϊκών αξιών μας.»

Η Maria Noichl (Σοσιαλιστές, Γερμανία) κατέστησε σαφές ότι «η ευθύνη βαρύνει επίσης τον Charles Michel. Η συμπεριφορά του προέδρου της Τουρκίας είναι απεχθής, αλλά δεν είναι στα χέρια μας. Ωστόσο, περιμένουμε περισσότερα από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Θα μπορούσε να είχε καθίσει αμέσως δίπλα στην πρόεδρο von der Leyen, αντί να κάτσει στην καρέκλα του χωρίς να σχολιάσει. Οι δημοκράτες θα πρέπει να συμπαρίστανται στους άλλους δημοκράτες όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με προκλήσεις. Μια τέτοια επίδειξη θάρρους θα ήταν θετική για όλους μας.»

Στο ίδιο μήκος κύματος η Alice Kuhnke (Πράσινοι, Σουηδία), δήλωσε ότι «αυτό που είδαμε χθες στην Άγκυρα είναι απλώς μια κατάφωρη έκφραση άγνοιας και αδιαφορίας. Δυστυχώς, δεν εκπλήσσομαι από την απογοητευτική κίνηση του προέδρου Erdoğan. Η μη προσφορά θέσης στην πρόεδρο von der Leyen αποτελεί άλλο ένα σημείο στην μακρά λίστα του μισογυνιστικών ενεργειών του. Αυτή η προσβλητική χειρονομία είναι επιζήμια για τις διπλωματικές μας σχέσεις και η αποχώρηση της Τουρκίας από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης θα θέσει σε κίνδυνο τη ζωή χιλιάδων γυναικών στην Τουρκία.»

Η Evelyn Regner έκλεισε τη συζήτηση λέγοντας ότι «πράγματι, καταδικάζουμε την αδιαφορία του προέδρου Erdoğan και την αδράνεια του προέδρου Michel ως προφανή ένδειξη του βαθμού στον οποίο θα πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για την επίτευξη της ισότητας των φύλων και του σεβασμού για όλους. Στεκόμαστε στο πλευρό της προέδρου von der Leyen και όλων των γυναικών, στην Τουρκία και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίες πλήττονται άμεσα από την επικράτηση αυτής της αδιαφορίας και αντιμετωπίζουν όχι μόνο βία αλλά και εμπόδια κάθε είδους σε καθημερινή βάση. Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για την εξάλειψη αυτών των φαινομένων και θα επιδεικνύουμε πάντα αλληλεγγύη προς όσες πλήττονται – είτε πρόκειται για την πρόεδρο της Επιτροπής είτε για μία από τις πολλές υποαμειβόμενες ηρωίδες της πανδημίας.»