Ποιος είμαι εγώ; Όχι, δεν πρόκειται για υπαρξιακό πρόβλημα ή κρίση ταυτότητας. Αν θέλεις όμως να δεις ποιος γράφει αυτές τις αράδες, αρκεί να ανατρέξεις στο τέλος του κειμένου και εκεί θα δεις το όνομα του συγγραφέα, όπως και σε κάθε άλλο αντίστοιχο κείμενο.
Βέβαια υπογραφές δεν υπάρχουν σε όλα τα κείμενα, καθώς κάποιοι, όταν πρόκειται να με καταγγείλουν ή να με συκοφαντήσουν, κρύβονται πίσω από πραγματικές ή ανύπαρκτες συλλογικότητες.
Όποιος προσβάλλεται από κείμενα, που νομίζει ότι τον αφορούν, δεν πάει στη μαμά του, αλλά προσφεύγει στη δικαιοσύνη. Εδώ όμως έχουμε κάποιον, ο οποίος δεν έχει διαψεύσει ούτε μία λέξη από όσα ισχυρίζεται ότι τον προσβάλλουν. Το πρόβλημα δεν είναι ότι αμφισβητεί ή αρνείται ότι τα έχει πει ή τα έχει κάνει. Το πρόβλημα είναι ότι τα μαθαίνουν και οι άλλοι.
Όπως μου είπε πρόσφατα ένας συνάδελφος «χάνεις το δίκιο σου». Όμως ποια η διαφορά ανάμεσα στο δίκαιο και το άδικο; Όποιος φωνάζει πιο δυνατά έχει δίκιο κι όποιος έχει αδύναμη φωνή, άδικο; Η δικιά μου η φωνή είναι ο δημόσιος λόγος.
Κάποιοι μπερδεύουν το θέατρο με την πραγματική ζωή. Η μάλλον παίζουν θέατρο ακόμα και στην πραγματική ζωή. Αξίζει όμως, εν μέσω θερινής ραστώνης, να θυμηθούμε κάποια ευτράπελα.
Η παράταξη, που αυτοπροσδιορίζεται ως Αγωνιστική Συσπείρωση και πρόσκειται (όπως τα μέλη της ισχυρίζονται) στο Κ.Κ.Ε., για πρώτη φορά δεν κατάφερε να εκλέξει κάποιον ή κάποια ως μέλος του Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Πιερίας, ούτε και αντιπρόσωπο για το 21ο Συνέδριο της Ο.Λ.Μ.Ε. Προφανώς οι συνάδελφοι δεν μπήκαν στη διαδικασία να ψηφίσουν αυτούς ή αυτές, που αφού εκλεγούν, αμέσως μετά, όλοι και όλες διαδοχικά παραιτούνται για να αφήσουν τον τελευταίο ή την τελευταία σε ψήφους να εκπροσωπεί … το κόμμα.
Όμως εδώ ισχύει το εξής: «Η επιτυχία είναι δική μου, αλλά για την αποτυχία μου φταίνε οι άλλοι», όπου «άλλοι» γράψε Βαρδακώστας. Πριν συνεχίσω, η μνήμη μου (που φθίνει ραγδαίως) δεν μου επιτρέπει να μην κάνω μία μικρή παρένθεση.
Ήτανε λοιπόν το μακρινό 2015. Κακή ώρα όπως και σήμερα, ήμουν Πρόεδρος ενός Σωματείου, που ακόμα και σήμερα λέγεται Ε.Λ.Μ.Ε. Πιερίας. Ήταν η εποχή, πριν οι κομματικές παρατάξεις, που υποτίθεται ότι διαφωνούν μεταξύ τους, αποφασίσουν να συνεργαστούν, ώστε να εξοβελίσουν την πρώτη παράταξη, δηλαδή την Κίνηση Ελεύθερων Εκπαιδευτικών, από όλα τα αξιώματα. Τακτική την οποία θα συνέχιζαν και σήμερα, αν οι εκπαιδευτικοί της Πιερίας τους το επέτρεπαν.
Εκείνη λοιπόν την εποχή είχα βγάλει ένα κείμενο, με την υπογραφή μου από κάτω, που εκνεύρισε ένα μέλος του Δ.Σ., ο οποίος, κουνώντας μου το δάκτυλο, μου επέβαλε να αυτοευνουχιστώ, λέγοντας μου «και για να βήξεις ακόμα, θα μου ζητάς την άδεια». Κατά πως φαίνεται οι υπέρμαχοι της δημοκρατίας ή της δικτατορίας του προλεταριάτου θεωρούσαν και θεωρούν ακόμα ότι η ιδιότητά μου ως «Πρόεδρος» μου στερούσε το δικαίωμα να έχω προσωπική άποψη. Δεν μπορώ να γράψω τι ακριβώς απάντησα στον συνάδελφο, διότι θα το κόψει η λογοκρισία. Το κατά πόσο όμως υπάκουσα, μπορεί να το φανταστεί ο καθένας και η καθεμία.
Αυτή ήταν, θα λέγαμε, η εισαγωγή, ο πρόλογος κατά κάποιο τρόπο. Το κυρίως θέμα είναι το κείμενο του Συλλόγου Διδασκόντων του 5ου Γυμνασίου Κατερίνης, που διακινήθηκε στα σχολεία της Πιερίας μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσης του σχολείου και στο οποίο αναφέρεται το όνομά μου.
Καταρχάς, είναι καλό να υπάρχει σύμπνοια, ομόνοια και αλληλεγγύη στους Συλλόγους Διδασκόντων. Όταν βάλλεται ένα αδύναμο μέλος μιας οργανωμένης κοινωνικής ομάδας, τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας οφείλουν να το προστατεύουν. Μακάρι έτσι να λειτουργούσε η κοινωνία μας.
Ωστόσο, μιας και στο 5ο Γυμνάσιο Κατερίνης στήθηκε λαϊκό δικαστήριο, δεν θα ήταν κακό να απολογηθεί και ο κατηγορούμενος. Αν και δεν μου ζητήθηκε, θα το κάνω με τον ένα και μοναδικό τρόπο, που γνωρίζω. Δημόσια και με την υπογραφή μου από κάτω.
Το έγγραφο, του Συλλόγου Διδασκόντων του 5ου Γυμνασίου έχει αριθμό πρωτοκόλλου 294 και ημερομηνία 4-6-2024 και είναι προφανώς ένα επίσημο έγγραφο του σχολείου, που συντάχθηκε 2 μήνες μετά από δικό μου κείμενο με τίτλο «Ντελήριο». Παραβλέπω το γεγονός ότι δεν αναφέρονται τα ονόματα όσων το υιοθετούν, θεωρώντας ότι πρόκειται για αμέλεια, καθώς είμαι σίγουρος ότι οι συνάδελφοί μου, που έχουν άποψη και το θάρρος να τη διατυπώσουν δημόσια, σίγουρα δεν φοβούνται να βάλουν και το όνομά τους κάτω από την άποψη αυτή.
Σχετικά με το εν λόγω έγγραφο, θα ήθελα να κάνω μερικές επισημάνσεις.
Αρχικά, για λόγους δεοντολογικούς, μιας και το έγγραφο με αναφέρει ονομαστικά, θεωρώ ότι δεν θα ήταν λάθος πριν τη δημοσιοποίησή του να ζητηθεί και η δική μου άποψη για το θέμα. Επιπλέον, επίσης για λόγους δεοντολογίας, αντί για ένα μικρό απόσπασμα του δικού μου κειμένου, με τονισμένες με έντονα γράμματα 9 λέξεις, θα ήταν πιστεύω δικαιότερο να επισυναφτεί ολόκληρο το κείμενο, για να μπορεί ο αναγνώστης να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Και τέλος, μιας και στο έγγραφό αναφέρομαι ονομαστικά και το έγγραφο διακινήθηκε ηλεκτρονικά μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσης του 5ου Γυμνασίου ([email protected]) προς όλα τα σχολεία της Πιερίας, δεν είναι κάπως άκομψο (για να μην πω κάτι χειρότερο) να μην έχει αποσταλεί και σε εμένα τον ίδιο;
Ωστόσο, αν διαβάσει κανείς ολόκληρο κείμενό μου, όπως και οποιοδήποτε άλλο κείμενο χιουμοριστικό ή σοβαρό, που φέρει την υπογραφή μου, θα διαπιστώσει ότι καμία απολύτως ονομαστική αναφορά δεν υπάρχει στο πρόσωπο του κ. Αναστάσιου (Τάσου) Αετόπουλου Υποδιευθυντή του 5ου Γυμνασίου Κατερίνης.
Αν ο κ. Αετόπουλος (ως έχων τη μύγα) αναγνωρίζει τον εαυτό του στα κείμενά μου και θεωρεί ότι θίγεται με οποιονδήποτε τρόπο η τιμή και η υπόληψή του, έχει υποχρέωση να προσφύγει στη δικαιοσύνη ή το λιγότερο να βγάλει ένα κείμενο (με την υπογραφή του από κάτω), που να διαψεύδει τα όσα αναληθή και συκοφαντικά θεωρεί ότι αναφέρονται στο πρόσωπό του. Κάτι τέτοιο όμως στα 12 χρόνια, που τον γνωρίζουμε, δεν το έχει κάνει και ο ίδιος γνωρίζει το γιατί.
Ο κ. Αετόπουλος πιστεύει προφανώς ότι μπορεί κανείς να βρίζει, να απειλεί, να συκοφαντεί, να ασκεί βία λεκτική και σωματική, να εκφοβίζει και να παρενοχλεί συναδέλφους του, αλλά να μην έχει καμία απολύτως συνέπεια, αρκεί βέβαια αυτά που κάνει, να μην τα μαθαίνει κανείς.
Χωρίς να θέλω να κάνω υποδείξεις, αν στο δικό μου σχολείο ο Σύλλογος Διδασκόντων βγάλει ένα κείμενο, που μπορεί να έχω υπερψηφίσει και εγώ (ή μπορεί και όχι), θα το θεωρούσα πολύ προσβλητικό να περιέχει μέσα ανακρίβειες. Πότε αγαπητοί συνάδελφοι διακίνησα οποιοδήποτε έγγραφο χρησιμοποιώντας τις υπηρεσιακές λίστες αλληλογραφίας του myschool; Και πώς το έκανα αυτό, αφού δεν έχω καμία απολύτως πρόσβαση στο myschool ούτε του δικού σας ούτε οποιουδήποτε άλλου σχολείου;
Έχω ωστόσο πρόσβαση στην λίστα teachersb του Π.Σ.Δ., όπως έχουν και οι αιρετοί της ΔΑΚΕ και οι αιρετοί των Α.Π.Υ.Σ.Δ.Ε. και Κ.Υ.Σ.Δ.Ε. Την πρόσβαση αυτή προφανώς δεν μου την παραχώρησε ο κ. Αετόπουλος, ούτε κάποιος άλλος, αλλά απορρέει από την ιδιότητά μου ως αναπληρωματικό μέλος του Π.Υ.Σ.Δ.Ε. Πιερίας. Σύμφωνα με κάποιους, αυτό είναι άδικο για τις υπόλοιπες παρατάξεις, που δεν έχουν ισότιμη πρόσβαση στην ενημέρωση των εκπαιδευτικών Δ.Ε. του νομού μας. Για το λόγο αυτό, στην τελευταία Γενική Συνέλευση πριν τις εκλογές, πρότεινα στις υπόλοιπες παρατάξεις, να διακινώ εγώ τα κείμενά τους στους συναδέλφους, για να υπάρχει ισότιμη πρόσβαση στην ενημέρωση, όμως αντί απάντησης δέχτηκα για άλλη μια φορά ύβρεις.
Αποκαλύπτω λοιπόν σήμερα, για να το μάθουν όλοι, ποιος κρύβεται πίσω από την προσπάθεια φίμωσης της παράταξής μας, για την οποία γίνεται λόγος στο κείμενο, από το οποίο οι συνάδελφοί μου διάβασαν 9 μόνο λέξεις. Αυτός λοιπόν, που πίεσε τον πρώην Πρόεδρο της Ε.Λ.Μ.Ε. Πιερίας, αλλά και τον Διευθυντή Εκπαίδευσης, εκτοξεύοντας απειλές, να ενεργήσουν ώστε να μας αφαιρεθεί η πρόσβαση στη λίστα teachersb είναι ο κ. Αετόπουλος!
Ο κ. Αετόπουλος αυτοπροσδιορίζεται ως κομμουνιστής, μέλος του Κ.Κ.Ε. Ως εκπρόσωπος ενός ιστορικού κόμματος της αριστεράς, το οποίο στο παρελθόν έχει υποστεί διώξεις, θα έπρεπε να υπερασπίζεται την ελευθερία του λόγου. Αυτός αντίθετα υπερασπίζεται την ελευθερία του δικού μονολόγου και τη φίμωση όσων έχουν αντίθετη άποψη.
Στις 22 Σεπτεμβρίου 2022 το Μουσικό Σχολείο Κατερίνης, του οποίου ήμουν Διευθυντής, πραγματοποίησε εθελοντική αιμοδοσία. Τότε μέσω της λίστας έστειλα στις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους πρόσκληση συμμετοχής στην αιμοδοσία, πιστεύοντας ειλικρινά ότι ήταν το μοναδικό κείμενό μου, που δεν θα είχε καμία απολύτως αντίδραση, το αντίθετο, θα έλεγα. Κι όμως, ο Διευθυντής Εκπαίδευσης με «μάλωσε», που έστειλα το email, διότι διαμαρτυρήθηκε ο κ. Αετόπουλος!
Αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητές συναδέλφισσες αναρωτηθείτε. Όταν κάποιος επί σειρά ετών, εντελώς απρόκλητα σας βρίζει, σας συκοφαντεί, σας απειλεί με τη χρήση βίας, αναφέρεται σε σας και στους φίλους σας με ιδιαιτέρως υποτιμητικά και απαξιωτικά σχόλια, εκφοβίζει άτομα του φιλικού σας περιβάλλοντος, τι θα κάνατε;
Αν σας πείραξαν οι 9 λέξεις, είναι εντελώς κρίμα, που δεν σας πείραξαν οι υπόλοιπες 2583. Αν όντως το κείμενο, του οποίου απόσπασμα αναφέρεται στο έγγραφό σας συνάδελφοι του Συλλόγου του 5ου Γυμνασίου θεωρείτε ότι αναφέρεται στον κ. Αετόπουλο, μήπως θα ήταν σωστό να τοποθετηθείτε και για τις συμπεριφορές, που αποδίδονται στο συγκεκριμένο πρόσωπο και να τις υιοθετήσετε ή να αποστασιοποιηθείτε από αυτές; Είναι συμπεριφορές, που συνάδουν με εκπαιδευτικό και μάλιστα Υποδιευθυντή σχολικής μονάδας; Θα θέλατε ένας τέτοιος συνάδελφος να υπηρετεί στη δική σας σχολική μονάδα και μάλιστα να είναι και Υποδιευθυντής;
Συμφωνείτε με τον δημόσιο χαρακτηρισμό μου ως φασίστα, φασισταριό, κοπριά, παράσιτο, καραγκιόζη, ελέφαντα, χρυσαυγίτη; Συμφωνείτε με τον χαρακτηρισμό της Κίνησης Ελεύθερων Εκπαιδευτικών ως μαγαζάκι ή παράγκα;
Συμφωνείτε με τη δημοσιοποίηση από έναν τέτοιο συνάδελφο της ηλεκτρονικής σας αλληλογραφίας, χωρίς τη συναίνεσή σας; Συμφωνείτε με τον χαρακτηρισμό συναδέλφου δημόσια, στην ομάδα της Ε.Λ.Μ.Ε. στο Facebook ως φασίστα;
Και τέλος, τι έχετε να πείτε για τη συμπεριφορά του κ. Αετόπουλου, τις ημέρες, που προηγήθηκαν των εκλογών, αλλά και την ίδια την ημέρα πραγματοποίησής τους, να παρενοχλεί τις γυναίκες υποψήφιες με το ψηφοδέλτιο της Κίνησης Ελεύθερων Εκπαιδευτικών, ζητώντας φορτικά και επιθετικά να τοποθετηθούν στο ενυπόγραφο κείμενό μου στο οποίο κι εσείς αναφέρεστε;
Περιμένω την τοποθέτησή σας για παραπάνω, πάντα με σεβασμό και εκτίμηση.
Γιώργος Βαρδακώστας
